Bremen Mızıkacıları

Bir zamanlar, uzak bir köyde, yaşlı ve yorgun bir eşek yaşarmış. Sahibi, artık işe yaramaz olduğunu düşünüp onu atmak istemiş. Eşek, bu durumu öğrenince Bremen'e gitmeye ve orada bir mızıkacı olmaya karar vermiş. Yolculuğuna başladığında, kimsesiz ve üzgün bir köpek ile karşılaşmış.

"Neden bu kadar üzgünsün, dostum?" diye sormuş eşek.

Köpek, "Yaşlandım ve artık avlanamıyorum, sahibim beni istemiyor," demiş. Eşek, ona da Bremen'de bir mızıkacı olmayı teklif etmiş ve köpek de bu teklifi kabul etmiş.

İkili yollarına devam ederken, bir ağacın dalında melankolik bir kedi görmüşler. Kedi, "Artık fare yakalamak istemiyorum ve sahibim bana kızgın," demiş. Eşek ve köpek, kediyi de Bremen'deki müzik grubuna katılmaya ikna etmişler.

Son olarak, yolda üşümüş ve yalnız bir horoz bulmuşlar. Horoz, "Sahibim beni yemek istiyor, çünkü artık yeterince gürültülü ötmüyorum," demiş. Dostlar, ona da gruba katılma teklif etmiş.

Böylece, dört iyi arkadaş Bremen'e doğru yol alırken, geceyi ormanda geçirmeye karar vermişler. Ama geceleyin, bir ışık görmüşler ve sessizce o yöne ilerlemişler. Işık, bir grup haydutun yediği yemeğin yanında parlayan bir ateşten geliyormuş. Mızıkacılar, haydutları korkutmak için bir plan yapmışlar: Eşek ağaca, köpek eşeğin sırtına, kedi köpeğin sırtına, horoz da kedinin sırtına çıkmış. Birden, tüm güçleriyle bağırmışlar!

Haydutlar bu garip sesleri duyunca korkudan kaçmışlar. Mızıkacılar, haydutların evini çok sevmiş ve orada yaşamaya karar vermişler. Ertesi gün haydutlar geri dönmüş ama evlerindeki yeni sakinleri gördüklerinde yine korkup kaçmışlar.

Dört cesur arkadaş, haydutların evinde mutlu ve huzurlu bir hayat sürmüşler. Ve Bremen'e hiç gitmeye gerek kalmamış. Çünkü onlar artık gerçek bir aileydi ve birlikte müzik yaparak yaşadılar.

Son

Bu masal, dostluk, cesaret ve beraber hareket etmenin gücü hakkında. Umuyorum ki çocuklar ve yetişkinler için keyifli bir okuma olur.